Hoi,
Ik lig nu op de medium care van de afdeling neurologie bij te komen van een heftige dag. En heftig was het, zonder enige twijfel. Wat met de huidige kennis allemaal kan, je houdt het niet voor mogelijk als je het niet zelf mee hebt gemaakt. Ik ben verkocht!
Ik kwam me gisteren toch in een emotionele bui terecht. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Puur omdat ze even te ver gingen met het testen van de stimulator. Of de neuroloog een hertest wenste om er zeker van te zijn, werd haar gevraagd. Niet nodig, was haar resolute antwoord. Dat ga ik de patiënt niet aandoen. En dat op zichzelf vond ik ook wel fijn :-).
Ieder woord van wat ze verteld hadden bij de gesprekken die ik heb gehad was waar. Alles klopt precies, het drukkende gevoel bij het opzetten van het frame (de te krappe helm...), het boren van het gaatje of beter gezegd het gat (en munt van 20 eurocent zo groot zeggen ze dat het is), het testen van de electroden, etc. Alles past precies maar daarna ben ik de film kwijt, maar ook dat was voorspeld. Onder volledige narcose werd de stimulator zelf geïmplanteerd. En wordt de bedrading getrokken.
Dan wordt je wakker, "waar ben ik", was het eerste dat in me opkwam. Op de recovery, zei een behulpzame verpleegster. Een dan begint het wakker worden. Af en aan ben je wakker of diep in slaap. Iemand die dat al eens heeft meegemaakt herkend dat vast wel. Ik, blue als het om ziekenhuizen gaat, ik herken dat nu pas. Het klinkt misschien raar, maar zelf vond ik dat deel van de operatie het meest vervelende.
Een paar mensen hebben me al gevraagd of ik iets merk van de effecten van de operatie. Nee, was mijn antwoord. Maar in feite, het typen van deze ene blog gaat erg makkelijk, zou het dan toch al merkbaar zijn? Daar gaan we voor het gemak nog even niet vanuit.
De eerste indruk is positief, dat houden we vast.
Groet Gerlach
Dat is ongelooflijk heftig en naar wat je hebt meegemaakt, Gerlach. Gelukkig is de eerste indruk positief en ook fijn dat het typen van deze blog gemakkelijk ging. Inderdaad, houdt dat vast. Dat geeft zeker moed. Heel veel groetjes van ons allemaal.
BeantwoordenVerwijderenHe Gerlach, wat ontzettend fijn om van je te horen. Afgelopen dagen ben je steeds in mijn gedachten geweest, en veel collega's vragen ook steeds hoe het met je gaat. Maandagmiddag waren we allemaal in gedachten bij jou - was virtueel erg druk in de operatiekamer ;-)
BeantwoordenVerwijderenLet goed op jezelf, hartelijke groet!
Krijg er tranen van in mijn ogen als ik dit lees!
BeantwoordenVerwijderenTot gauw! Liefs Bar
Dag Gerlach, gefeliciteerd. U heeft gevonden waar reacties te vinden.
BeantwoordenVerwijderenMet velen hebben we aan u gedacht en zijn we blij te lezen en te horen dat alles goed is verlopen. De vooruitzichten zijn ook positief. Mooi.
De steun van familie en vrienden, een topteam in het ziekenhuis en uiteraard uw eigen inzet en doorzettingsvermogen helpen u vooruit. Hopelijk mag u snel naar huis.
Sterkte met de genezing.
Met stevige groeten,
BArt
Dag Gerlach, Gefeliciteerd. U heeft weer wat meer berichten aan u gevonden.
BeantwoordenVerwijderenMet vele collega's ben ik blij en verheugd de positieve berichten over de operatie en het resultaat ervan te kunnen lezen. Met de steun van uw familie en vrienden, een topteam in het ziekenhuis en uw eigen, niet te vergeten, vechtersmentaliteit bent u hier al geraakt. Dat is al zeer mooi. Kleine sinjaaltjes zoals het gemakkelijk kunnen schrijven van de laatste blog zijn hoopvol.
Hopelijk kan u de dagen in het ziekenhuis snel aftellen. En het vervolg van uw herstel thuis verder zetten.
Sterkte.
Met stevige groet,
BArt