goede morgen,
Het is inmiddels een dag of vijf/zes geleden dat ik voor het laatst een off-periode in de dagelijkse omstandigheden heb ervaren. Zou het dan toch? Gaat het gebeuren? De lastige off-periode waarin ik niet alleen mentaal maar ook fysiek werd tegengewerkt, die is er niet meer. Overbeweeglijkheid nog wel, maar dat is te managen.
Alles heeft zijn tijd nodig, ook het inregelen.Dat is me verteld en daarover heb ik ook in deze blog al gerept.
Ook over het feit dat eea me niet snel genoeg kan gaan. Geduld is een schone zaak, stap-voor-stap, en dan komt de rest er achteraan.
Ik heb heel vaak gehoord "joh, alles kump good" en dan dacht ik "je hebt makkelijk praten, het was goed op de dag na de operatie tot een week of twee daarna en toen zakte het weer in". Maar ergens ga ik er wel steeds meer in geloven dat de spectaculaire resultaten van filmpjes op youtube geen incidenteel succes zijn. Het lijkt er daadwerkelijk steeds meer op dat alles good kump.
We gaan het zien. Eind januari is de eerstvolgende afspraak bij de neuroloog waar het inregelen ter sprake gaat komen.Voorschotje nemen? Medicijnen zullen worden afgebouwd! Ik laat het jullie weten.
Kump good en gooie roetsj,
Gerlach
donderdag 29 december 2016
woensdag 21 december 2016
Onderweg naar de kerstlunch
Hoi,
Daar ben ik weer.
Met kerst voor de deur is de jaarlijkse kerstlunch weer aan de beurt. Mag nog geen auto rijden, volgende week weer (!), en rij nu samen met John naar Eindhoven. Gezellige kerstlunch bij NGA en het gebruikelijke kerstpakket 👍😎.
Gisteren weer naar het ziekenhuis in Maastricht geweest. Een check, check, check, dubbel check bezoek.
De chirurg was tevreden over het wondje dat eerst niet goed genas. Antibiotica kuur afmaken, dan is dat hoofdstuk ook uit. Op 3 januari terug voor de laatste check. Vink 1, check.
De verhoogde weerstandswaarden werden ook niet meer vastgesteld. Whatever dat dan weer betekent. Ze zullen de kabels wel blijven checken denk ik.
Ik zal eraan moeten wennen dat ik " bekabeld" ben en dat iedere gebeurtenis met andere ogen beoordeeld moet worden dan dat ik dat deed voor 7 november. Nou, als dat alles is dan komen daar vast overheen, toch? Vink 2, check.
De spanning op het systeem is weer opgevoerd. Bleef klachten houden over traagheid. Zelfde protocol als eerst, wederom zelf bij te stellen met maximaal 4 stapjes van plus of min 0,1 volt. Ook hier weer een vervolg afspraak, 31 januari. En das vink 3, check.
We gaan vooruit! Fijne kerst allemaal!
Groet Gerlach
woensdag 14 december 2016
Verhoogde weerstandswaarden en antbiotica
hoi,
Gisteren was een drukke dag,weer naar de fysio en maar meteen afgesproken dat we in december twee mal per week, vanaf januari 2017 eenmaal per week gaan. 'T is in feite ook weer een nieuwe situatie. Andere medicatie, een stimulator erbij,
Rond de middag een telefonische afspraak met de bedrijfsarts,in het kader van een vinger aan de bekende pols houden. Waar ik vroeger invulling aan moest geven als iemand uit mijn team na ziekte weer terugkwam , een re-integratieplan, moet nu voor mij opgesteld worden. We zullen zien, op 5 januari 2017 is er een vervolgafspraak om te zien wanneer en hoe de terugkeer ingevuld gaat worden.
En dan tegen het einde van de dag terug naar het ziekenhuis in Maastricht, waar ik dacht een eindgesprek te hebben. Nou dat liep even anders. Zoals eerder gemeld zou men het systeem even doormeten. Losstaande van de gevolgen van de aanrijding en het verzoek het systeem door te meten, is er een wondje dat niet dicht wil. Dat is ontstoken geraakt. En hoe klein dat wondje ook is, het zit op een ongelukkige plek, namelijk daar waar de bedrading van het systeem loopt.
Alarmbellen aan, antibiotica erin. Zitten we de komende tien dagen aan vast.
Wat men niet wil is dat bacteriën de bekabeling gaan beïnvloeden. Ik kreeg meteen een pac-man idee, van die monsters die de kabels wegknabbelen. Zo erg was het niet, maar serieus is het wel.
Daarna ook even doormeten en daar werden de verhoogde weerstandswaarden gemeten. In ieder geval anders dan het was. Oorzaak, nog niet bekend. Lijkt niet met de aanrijding verband te houden. Volgende week dinsdag heb ik sowieso een afspraak in het ziekenhuis in Maastricht waaraan nu een aantal aspecten zijn toegevoegd. Opnieuw doormeten en de controle van dat wondje.
Gisteren was een drukke dag,weer naar de fysio en maar meteen afgesproken dat we in december twee mal per week, vanaf januari 2017 eenmaal per week gaan. 'T is in feite ook weer een nieuwe situatie. Andere medicatie, een stimulator erbij,
Rond de middag een telefonische afspraak met de bedrijfsarts,in het kader van een vinger aan de bekende pols houden. Waar ik vroeger invulling aan moest geven als iemand uit mijn team na ziekte weer terugkwam , een re-integratieplan, moet nu voor mij opgesteld worden. We zullen zien, op 5 januari 2017 is er een vervolgafspraak om te zien wanneer en hoe de terugkeer ingevuld gaat worden.
En dan tegen het einde van de dag terug naar het ziekenhuis in Maastricht, waar ik dacht een eindgesprek te hebben. Nou dat liep even anders. Zoals eerder gemeld zou men het systeem even doormeten. Losstaande van de gevolgen van de aanrijding en het verzoek het systeem door te meten, is er een wondje dat niet dicht wil. Dat is ontstoken geraakt. En hoe klein dat wondje ook is, het zit op een ongelukkige plek, namelijk daar waar de bedrading van het systeem loopt.
Alarmbellen aan, antibiotica erin. Zitten we de komende tien dagen aan vast.
Wat men niet wil is dat bacteriën de bekabeling gaan beïnvloeden. Ik kreeg meteen een pac-man idee, van die monsters die de kabels wegknabbelen. Zo erg was het niet, maar serieus is het wel.
Daarna ook even doormeten en daar werden de verhoogde weerstandswaarden gemeten. In ieder geval anders dan het was. Oorzaak, nog niet bekend. Lijkt niet met de aanrijding verband te houden. Volgende week dinsdag heb ik sowieso een afspraak in het ziekenhuis in Maastricht waaraan nu een aantal aspecten zijn toegevoegd. Opnieuw doormeten en de controle van dat wondje.
Abonneren op:
Posts (Atom)