woensdag 26 juli 2017

Ergotherapie is meer dan stoel, bureau, toetsenbord en zo

Hoi,

Wat ik nooit had kunnen vermoeden is dat ik met ergotherapie mijn belastbaarheid heb leren verdelen. Ben er nog niet helemaal, maar heb ook hier een hoop geleerd. Natuurlijk wordt gekeken naar stoel, beeldscherm en muis en hoe je zit, enzo. Maar ook, en daar had ik nooit aan gedacht, jezelf de vraag te stellen "hoe zwaar is een taak" en vervolgens "hoe lang kun je zo'n taak volhouden". Erg verhelderend. Laatst werd mij de opdracht gegeven "en wat gebeurt er met je als je bewust stopt met een taak, wat als je het mes in het varken laat steken?" ..... dat kan ik niet. Kun je je wel voorstellen denk ik. Zo zit ik niet in mekaar. 

Wat ik er wel mee kan is dat ik "licht" en "zwaar" werk kan onderscheiden en daarmee vooraf (!) mijn planning maken. Zo ben ik erachter gekomen dat zwaar inhoudelijk werk wel kan doen maar nooit langer dan 1,5 uur (max 2 uur) per keer. Lichter spul kan ik wat langer volhouden.

Had totaal geen idee dat ergotherapie dat allemaal doet, weer wat geleerd (lijkt wel of ik in de schoolbankjes zit....). Maak planning vooraf en op het eind van de rit ben je
  • minder snel moe
  • hebt minder last van freezes 
  • betekent wel dat je voor jezelf heel duidelijk de grenzen moet aangeven
Al met al, te managen (denk ik toch) ...... als die dekselse deadline er maar niet bijkomt en het adhoc karakter van de werkzaamheden afneemt .....

Volgende blog komt echt (beloofd!) pas na de vakantie.

Groeten, Gerlach

zaterdag 15 juli 2017

Op vakantie - toch een update

Hoi,

Ik was eigenlijk niet van plan nu nog een update te geven omdat er maar weinig gebeurd in deze periode. Maar dat is schijn, ben nog nooit zo druk geweest om overal informatie in te winnen.

dus, zo vlak voor de vakantie, in ieder geval de mijne 😏, toch nog een korte update.

Zoals gemeld gaat het in de privésfeer goed, het kastje doet zijn werk. Punt. Tijdens het werk, ben weer aan het reintegreren (4 dagen van 4 uur) als er druk op komt (en bij ons staat er altijd druk op) dan kom ik in een freeze terecht. Een fysical lockdown noemt de bedrijfsarts dat. Dus nu moet ik samen met de werkgever afstemmen welke taken ik oppak die deadline vrij zijn, waarop ik invloed kan uitoefenen en waartegen ik 'nee' kan zeggen. Volgens mij zover weinig echt nieuws.

Inmiddels is er een afspraak gemaakt voor het arbeidsdeskundig onderzoek. Een arbeidsdeskundige zal zich een beeld moeten gaan vormen. Hij zal een afspraak hebben met mijn manager om zich een beeld te vormen bij de inhoud van de huidige functie, en de deskundige gaat bij mij thuis langskomen (werk momenteel alleen van huis uit) om de situatie aldaar op de mogelijkheden te bekijken. Dat alles gaat op 6 september plaatsvinden.

Als uitgangspunt wordt een FML (functionele mogelijkheden lijst) gebruikt. Een document van 11 kantjes, model van het UWV, dat de bedrijfsarts invult en waarin beschreven wordt wat ik wel kan (beter, "wat ik niet meer kan"), de lijst gaat uit van "beperkingen" in tegenstelling tot de naam suggereert "mogelijkheden". Het zijn maar termen, en inmiddels ben ik eraan gewend......mogelijkheden/onmogelijkheden en afkeuring/herkeuring.... 't is allemaal maar hoe je erin zit. Heb een hoop geleerd de afgelopen weken. Het proces loopt nou eenmaal zoals het loopt, daar verander je niks aan. Ik zou het kunnen vergelijken met een auto file, daar doe je ook niks aan, daar moet je doorheen. Hier moet ik dus ook doorheen. En dat gaat aardig.

Omdat zo'n traject helemaal onbekend terrein is voor mij, heb ik ook contact gezocht met de Parkinson vereniging. Zij hebben verschillende werkgroepen wist ik, eentje daarvan heeft te maken met "Parkinson en werk". Heb na het telefoontje een mail geschreven waarin ik de situatie en mijn vragen heb uitgelegd. Binnen twee dagen, let wel niet werkdagen maar kalenderdagen (ik werd op zondag gebeld welk tijdstip gelegen kwam om over mijn mail te praten.......dan maar nu meteen, toch?) had ik op de meeste vragen een antwoord. Mochten er nog meer vragen zijn, dan kan ik altijd rechtstreeks schakelen met de vrijwilliger die mij benaderde. 

Via de Parkinson vereniging ben ik ook op de hoogte gesteld van zo'n FML, maar ook van beroepsprocedures mocht het zover komen.

Alsof dat nog niet genoeg is heb ik via de Parkinson verpleegkundige een afspraak geregeld met psychologie of maatschappelijk werk, t is maar hoe je het noemt. Ik probeer op zoveel mogelijk vlakken advies in te winnen. Tal van gesprekken dus om zoveel mogelijk geïnformeerd te zijn over het traject waar we na de vakantie aan gaan beginnen. Beter voorbereid dan niet, toch? Er hangt mogelijk nogal wat aan vast.

Even in vogelvlucht de afspraken die ik in het vooruitzicht heb (behalve de wekelijkse ergo- en fysiotherapie afspraken), voor de vakantie nog twee keer naar de Parkinson verpleegkundige, een afspraak met psychologie, na de vakantie eerst de bedrijfsarts en daarna het arbeidsdeskundig onderzoek.

Maar er zijn ook leuke zaken 😏
  • Laatste weekend juli - bruiloft in Granada
  • Twee weken in augustus - vakantie in Finland
  • Eerste zaterdag in september - Bike4Parkinson

Wordt vervolgd,

Groet, Gerlach