Het is weer enige tijd geleden maar er is weer nieuws te melden. De titel van de blog zegt het al "Even pas op de plaats".
Ik ben in de afgelopen weken tegen de bekende muur op gelopen. Tijdens het overleg met de bedrijfsarts hadden we samen afgesproken dat ik vier dagen van 8 uur zou gaan draaien, de arts stelde nog voor 5 dagen van 6 uur, maar dat zou volgens mij niet werken. Ik ben dus aan de slag gegaan met die 32 uur over 4 dagen, 's woensdags niet werken. Na ruim een week moest ik daarop terugkomen. Ik kreeg teveel last van de freeze die ik eerder heb aangehaald. Dat deed zeer. Zeggen dat je Parkinson hebt is één ding, vertellen dat je het werk niet aankan is iets héél anders. Die kwam aan kun je wel zeggen. Het is wel beter zo, dat moet ook gezegd worden.
Maar goed, op advies van de bedrijfsarts teruggeschakeld naar 4 dagen van 6 uur (9 tot 4 met een uur middagpauze). Gaat nu redelijk. Minder last van de parkinsonklachten maar het blijft een dun lijntje waarover je loopt. Als ik over de uren heen ga, merk ik dat meteen. Baart toch wel wat zorgen moet ik eerlijk toegeven. Daarom ook maar eens een afspraak gemaakt met onze HR afdeling. Eens kijken hoe we elkaar kunnen helpen.
Oh ja, de ergotherapie is nu ook gepland. Worden weer drukke weken de komende tijd, eerst mijn eigen neuroloog in Sittard, daarna de ergotherapie, vervolgens de neurochirurg en eind juni weer de neuroloog in Maastricht die me helpt met het inregelen van de stimulator. Daartussen door een paar "toekomstgerichte" gerichte afspraken op het werk, de tandarts (het gaat gewoon door allemaal) en mijn wekelijkse fysiotherapie.
Eerst maar eens zorgen dat de verschijnselen van Parkinson een beetje beter onder controle komen, daarna (zal wel begin juli worden) weer terug naar de bedrijfsarts om na te gaan wat we gaan doen aan opschalen van uren.
Groet, Gerlach
