straks weer terug naar Maastricht, het weekendverlof zit er op.
Meer klaar als nu kan ik er denk ik niet voor zijn. De uitgebreide en gedetailleerde voorbereiding van mijn neuroloog en het Parkinson team in het Zuyderland ziekenhuis, fysieke en mentale coaching van de fysiotherapie, de begeleiding vanuit het DBS team in het MUMC / AZM in Maastricht en niet te vergeten de onvoorwaardelijke en continue steun van mijn thuisfront, hebben me tot dit punt gebracht. Ik weet niet wat ik nog meer kan doen, anders dan heel dankbaar zijn naar alle mensen die me op een of andere wijze geholpen hebben tot dusver. En dankbaar dat ik deze unieke gelegenheid krijg.
In het MUMC / AZM doen ze er alles aan om je op je gemak te stellen. Maandag bij de operatie zullen een heleboel specialisten betrokken zijn, het gros daarvan heb ik al ontmoet. Daardoor krijg je een vertrouwd gevoel. Alsof je op bezoek gaat.
Helemaal top. Petje af voor hoe ze dat aanpakken in het AZM en voor het DBS-team in het bijzonder!
De berichten worden korter .... bewegingen gaan momenteel trager, zeg maar gerust stroef, de coördinatie is ver te zoeken, maar daar wordt morgen verandering in gebracht.
We gaan ervoor.
Groet Gerlach.
--
Geen opmerkingen:
Een reactie posten