Revalidatie ............ en einde werkzame leven

hoi blog-volgers,

Inmiddels zijn we ruim een week verder met de revalidatie, en ik moet zeggen het gaat goed. Het gaat heel erg goed. Sinds afgelopen maandag loop ik binnenshuis niet langer op 2 krukken maar mag ik er 1-tje laten staan.

De pleister is er afgelopen dinsdag afgegaan en de wond is rustig gebleven.

Mijn parkoertje buiten is van een wandelingetje van 5 minuten inmiddels gegroeid naar bijna een half uur.

De fysiotherapeut komt twee keer per week aan huis om te checken, te oefenen en het gamma aan oefeningen uit te breiden. Gisteren was hij er weer en we gaan voorzichtig op de hometrainer fietsen. Hij heeft ook gecontroleerd hoever de knie te buigen is, al meer dan 90 graden!

Volgende week gaan de nietjes eruit. Kortom hier zit wat dat betreft een tevreden man (en ook een tevreden familie)

Met betrekking tot mijn dienstverband is eea nu voorbij, nou ja voorbij, ik moet nog definitief ontslagen worden en er moeten nogal wat plooitjes richting verzekering worden glad worden gestreken. In feite lag dat meer aan onduidelijke communicatie vanuit de verzekeraar dan aan iets anders. Daar zijn we gisteren na zes (!) weken jagen achter gekomen. Beter laat dan nooit, maar de ergernis ………………

Als je weggaat bij een werkgever dan kun je dat op drie manieren doen (denk ik):

1. Je maakt zelf de keuze te vertrekken, gemakkelijk. misschien geeft de werkgever nog tegengas, maar je hebt het zelf in handen, 't is jouw keuze en uiteindelijk is iedereen erbij gebaat dit af te ronden (heb ik meegemaakt in 2006)
2. De werkgever maakt de keuze voor jou, heel vervelend voor je, daarvoor ben je niet begonnen jaren geleden. Je geeft zelf tegengas omdat je de vergoeding wil verhogen. Maar uiteindelijk geldt dat iedereen erbij gebaat is (en hoewel het zuur is ook jijzelf) e.e.a. af te ronde
3. Niemand maakt de keuze, je wordt ziek en wordt afgekeurd. Da's een lastige. Er is geen echte deadline waarop e.e.a. afgerond moet worden. De  belangen en de prioriteiten liggen merkbaar/voelbaar anders. En ondertussen zit je ziek thuis, je af te vragen of alles geregeld is, welke bedragen er straks betaald zullen gaan worden, enz. Na zes weken jagen komen we er gisteren achter dat:

• Alles geregeld is
• Dat de verzekeringsmaatschappij nog niet met mij mag overleggen omdat ik formeel nog in dienst ben

Waarom, vraag ik mij af, waarom heb ik uren aan de telefoon gehangen om dat nu pas te horen……………..enfin, eind goed al goed, toch? Gelukkig weten we het nu.

Uit dienst, zucht. Pensionado, niet helemaal juist. Rust, ja en vele nieuwe uitdagingen!