dinsdag 20 juni 2017

En? Wat hadden ze te vertellen in Maastricht?

Hoi,

Ben terug van de neuroloog en hoewel iedere Parkinsonpatient uniek is en ieder traject op zich staat, had ik het antwoord dat we van zowel de neuroloog alsook de Parkinson verpleegkundige hebben gekregen zowat uittekenen. Het gaat om waar de prioriteiten liggen, daarbij wat kun je vanuit medisch aspect doen aan de situatie. 

Stress is iets dat niet weg te regelen is, en stress uit zich op de zwakste plek, bij dus P. Als privé alles goed gaat, is er in feite niets meer te regelen. Zo zwart wit moet je het overigens niet zien, er is best nog wat te regelen. Maar enkel de klachten die direct van de ziekte komen en niet de stress factoren die maken dat de ziekte zich uit.

Lang verhaal kort gemaakt, als de kwaliteit van leven in de privé situatie goed is, waarom zou je dan met alle risico's van dien kost wat kost tot het uiterste gaan om te tweaken waar in feite niet op te tweaken valt.

Net als in Sittard zijn ook de afspraken in Maastricht nu frequenter gepland om de vinger aan de bekende pols te houden. Ook wordt maatschappelijk werk ingeschakeld.

Aanstaande maandag naar de bedrijfsarts, wordt ook spannend. 

Groet, Gerlach

Geen opmerkingen:

Een reactie posten